nominatie
Nederlands
Woordafbreking
- no·mi·na·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘benoeming, voordracht’ voor het eerst aangetroffen in 1586 [1]
- Naamwoord van handeling van nomineren met het achtervoegsel -atie
- afgeleid van het Franse nomination of daarvoor van het Latijnse 'nominatio'
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | nominatie | nominaties |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
nominatie v
- voordracht van personen, genoemd worden als gelukkige of slachtoffer voor een bepaald proces
Gangbaarheid
- Het woord nominatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'nominatie' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.