naburigheid
Nederlands
Woordafbreking
- na·bu·rig·heid
Zelfstandig naamwoord
naburigheid v
- het feit dat twee zaken aan elkaar grenzen
- Naburigheid van twee erven is eveneens een bloot rechtsfeit.[1]
Gangbaarheid
- Het woord 'naburigheid' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
Verwijzingen
- blz 258 encyclopedie van de rechtwetenschap
H. F
Kluwer, 2003 ISBN 9026841590, ISBN 9789026841590
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.