moetje
Nederlands
Zelfstandig naamwoord
moetje o dim. tant.
- een huwelijk ingegeven door zwangerschap
- De geboorte van hun dochter na zeven maanden liet zien dat het een moetje geweest was.
Woordafbreking
- moe·tje
Gangbaarheid
- Het woord moetje staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'moetje' herkend door:
86 % | van de Nederlanders; |
47 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.