middelste

• Geluid:  middelste    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈmɪdəlstə/

• mid·del·ste

• [bijvoeglijk naamwoord] van Middelnederlands middelste, afleiding van middel met het achtervoegsel -st en de uitgang -e[1]
• [zelfstandig naamwoord] het zelfstandig gebruikt bijvoeglijk naamwoord
• [onbepaald rangtelwoord] afleiding van middel met het achtervoegsel -stemet het achtervoegsel -ste[2]

middelste

1. zich in het midden bevindend

1. • Vooraan in de bioscoop moet je erg omhoog kijken en achterin kun je de ondertitels niet goed lezen, daarom kun je beter een plaats in de middelste rijen kiezen. 

middelste m

1. wie of wat zich tussen uitersten bevindt

1. • Voor de hoekhuizen waren er veel kopers, maar de drie middelsten bleven lang te koop staan. 

middelste

1. precies tussen de uitersten van een reeks gelegen

1. • Als je waarnemingen sorteert op grootte, is de waarde van de middelste waarneming de mediaan. 

• Dit woord is de meest gangbare term, 'middenste' is geen standaardtaal.[3]

• centraal

• Het woord middelste staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'middelste' herkend door: