menie

Nederlands

Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘rode verfstof’ voor het eerst aangetroffen in 1378 [1]
[2]

menie v / m [3]

(scheikunde) een oranjekleurige anorganische verbinding van lood en zuurstof met als brutoformule Pb₃O₄ die gebruikt wordt als roestwerende grondverf

1.

Het woord menie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'menie' herkend door:

72 %	van de Nederlanders;
32 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	menie	-
verkleinwoord	-	-