mechanica
Nederlands
Woordafbreking
- me·cha·ni·ca
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘theoretische werktuigkunde’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1740 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | mechanica | - |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
mechanica v
- (natuurkunde) natuurkunde die zich bezighoudt met het evenwicht en de beweging van lichamen
Verwante begrippen
Hyponiemen
- biomechanica,
- aeromechanica
- automechanica
- biomechanica
- elektromechanica
- grondmechanica
- hamiltonmechanica
- hemelmechanica
- hydromechanica
- kwantummechanica
- quantummechanica
- vloeistofmechanica
Gangbaarheid
- Het woord mechanica staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'mechanica' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.