marren

• Geluid:  marren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈmɑrə(n) /

• mar·ren

• van Middelnederlands marren, merren; cognaat met Engels  mar ww  "verpesten, bederven" en IJslands merja "verpletteren"

marren [1]

1. inergatief (verouderd) niet voortgaan, stilstaan, treuzelen
2. overgankelijk (verouderd) tegenhouden, belemmeren
3. overgankelijk (verouderd) wachten, afwachten

• marring

• Het woord marren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'marren' herkend door:

• van Oudnederlands merren [1]

marren

1. binden, tegenhouden, belemmeren
2. op dezelfde plaats blijven, wachten

• merren

• Nederlands: marlen
• Nederlands: marlijn
• Nederlands: marren
• Nederlands:  meren ww 

marren

1. aanvoegende wijs derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van marrar

1. gebiedende wijs (bevestigend en ontkennend) derde persoon meervoud tegenwoordige tijd (presente) van marrar