manco

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • man·co
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘gebrek, tekort’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1824 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord manco manco's
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

manco o

  1. een tekort of gebrek.
Synoniemen

Gangbaarheid
  • Het woord manco staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
87 %van de Nederlanders;
47 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "manco" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

Spaans
  enkelvoud meervoud
mannelijk manco mancos
vrouwelijk manca mancas

Bijvoeglijk naamwoord

manco

  1. eenarmig
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.