lummel

• Geluid:  lummel    (hulp, bestand)

ˈlʏməl

• lum·mel

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘onhandige vent’ voor het eerst aangetroffen in 1700 [1]
• mogelijk van Nedersaksisch lummel of Duits Lümmel "lomperik" [2]

lummel m

1. (scheldwoord) (pejoratief) kluns; vervelend en/of lomp iemand (meestal een jongen of man)

1. • Wat ben jij een lummel! 

2. (scheepvaart) draaibare verbinding van de giek of laadboom aan de mast

1. • De boot heeft de lummel op de roestvrijstalen mastwangen in plaats van op de mast.[3] 

2. (kunst) gereedschap van beeldhouwers bij het gieten van brons

1. • Op zijn bagagedrager was een tas gebonden, waarin zich een kleine grafietpot bevond, goed voor het smelten van brons, een tang om de kroes vast te pakken en een ‘lummel’, die gebruikt wordt bij het uitgieten van brons. Waarom een scheldwoord nodig is als betiteling van een uiterst dienstig instrument is mij niet bekend. [4]

• boerenlummel

• lummelachtig, lummelen, lummelig

lummel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lummelen
   

   • Ik lummel. 

2. gebiedende wijs van lummelen
   

   • Lummel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lummelen
   

   • Lummel je? 

• Het woord lummel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'lummel' herkend door: