kruien

• Geluid:  kruien    (hulp, bestand)

• krui·en

• In de betekenis van ‘een kruiwagen voortduwen’ voor het eerst aangetroffen in 1300 [1]
• Van Middelnederlands cruden «duwen», verwant aan Engels crowd.

kruien

1. overgankelijk iets vervoeren op een karretje of kruiwagen

1. • Hij kruide de stenen naar de metselaars. 

1. • Terwijl hij een kruiwagen geladen met steenen, naar het schip krooi viel hij van de loopplank en verdween in de diepte.[2] 

2. ergatief van ijsschollen over en op elkaar schuiven
3. overgankelijk een molen met de wieken op de wind zetten

• (verouderd) De sterke vormen zijn verouderd. Het Middelnederlandse werkwoord was zwak.

• aankruien, afkruien, garnaalkruien, opkruien, overkruien, verkruien, wegkruien

• kruier, kruinoot, kruiwagen, kruiwerk

• Het woord kruien staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kruien' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.