gekruid

• Geluid:  gekruid    (hulp, bestand)

• ge·kruid

• vervoeging van kruiden: de stam met omvoegsel ge- -d, zonder -d omdat de stam al op -d eindigt
• vervoeging van kruien: de stam met omvoegsel ge- -d

gekruid voltooid deelwoord van kruiden

1. vormt de lijdende vorm

1. • De saus moest nog gekruid worden. 

1. vormt de voltooide tijden

1. • Hij had het lekker gekruid. 

1. attributief gebruikt

1. • Het sterk gekruide gerecht kon hem niet bekoren. 

gekruid voltooid deelwoord van kruien

1. vormt de lijdende vorm

1. • Zijn koffers werden van het perron gekruid. 

1. vormt de voltooide tijden

1. • Vroeger zouden ze zijn koffers gekruid hebben. 

1. attributief gebruikt

1. • Gekruide koffers waren vroeger heel gewoon. 

1. attributief gebruikt (ergatieve betekenis)

1. • Het gekruide ijs trok veel bekijks. 

• gekrooien (minder gebruikelijk)

• vervoeging van kruiden: de stam met omvoegsel ge- -d, zonder -d omdat de stam al op -d eindigt

gekruid

1. (kookkunst) met keukenkruiden behandeld ter verhoging van de smaak

• ongekruid

• gekruidheid

• gearomatiseerd, gepeperd

• Het woord gekruid staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'gekruid' herkend door: