koran
Nederlands
Woordafbreking
- ko·ran
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Arabisch, in de betekenis van ‘heilige schrift van de moslims’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1778 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | koran | korans |
| verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
koran m
- exemplaar van de Koran
- Een vrouw die er ten onrechte van werd beschuldigd dat ze een koran had verbrand, werd op 19 maart 2015 door een menigte in Kabul met stokken geslagen, van een dak gegooid, overreden en verbrand. Een aantal politici en religieuze leiders hebben gezegd dat de aanval gerechtvaardigd zou zijn geweest als de vrouw daadwerkelijk een koran zou hebben beschadigd. [2]
Gangbaarheid
- Het woord koran staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'koran' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.