kolf

• Geluid:  kolf    (hulp, bestand)

• kolf

• In de betekenis van ‘achterste deel van een hand- of vuistvuurwapen’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
• [2]

kolf v/m

1. een instrument voor het afzuigen en opvangen van moedermelk
2. het kolfspel dat nog in een beperkt aantal plaatsen in met name Noord-Holland gespeeld wordt
3. een slaghout dat gebruikt wordt in het kolfspel
4. (scheikunde) een bolvormig stuk glaswerk met een afgeplatte bodem en een lange hals

• kolfbaan, kolffles, kolfhout, kolfoog, kolfpaal, kolfplaat, kolfspel, kolvenier

kolf

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kolven
   

   • Ik kolf. 

2. gebiedende wijs van kolven
   

   • Kolf! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kolven
   

   • Kolf je? 

• Het woord kolf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kolf' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.