klapliep

• Geluid:  klapliep    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈklɑplip /

• klap·liep

• uit liep (werkwoord) en klap (zelfstandig naamwoord), hiertussen kunnen nog andere woorden staan

klapliep

1. (in een bijzin) enkelvoud verleden tijd van klaplopen
   

   • ... dat ik klapliep. 
     
   • ... dat jij klapliep. 
     
   • ... dat hij, zij, het klapliep. 

1. • Ze zegt, dat hij altijd zo geweest is, dat hij altijd klapliep om een gratis borrel. [1]

1. • Abstrakte studie boeide hem hevig, en daarom kon 't hem ook geen lor schelen, of ie verdiende of niet, karakterloos en verachtelijk klapliep of niet, parisiteerde of niet. [2]

1. • Men zag hem dan ook zeer dikwijls in het gezelschap van den heer Koost; men zeide, dat hij klapliep op diens beurs — 't kon wel wezen, dat men gelijk had. [3]

• Het woord 'klapliep' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.