iteratief

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • ite·ra·tief
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘herhalend’ voor het eerst aangetroffen in 1669 [1]
  • afgeleid van iteratie met het achtervoegsel -ief
  • afgeleid van het Franse itératif of daarvoor van het Latijnse 'iterativus'
enkelvoud meervoud
naamwoord iteratief iteratieven
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

iteratief o

  1. werkwoord dat een herhaalde werking aangeeft
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen iteratiefiteratieveriteratiefst
verbogen iteratieveiteratievereiteratiefste
partitief iteratiefsiteratievers-

Bijvoeglijk naamwoord

iteratief

  1. herhalend, herhaald
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord iteratief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
48 %van de Nederlanders;
52 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.