innoveren
Nederlands
Woordafbreking
- in·no·ve·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘als nieuwigheid invoeren’ voor het eerst aangetroffen in 1512 [1]
- afgeleid van het Franse innover (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| innoveren |
innoveerde |
geïnnoveerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
innoveren
- inergatief iets nieuws bedenken of maken
- De popband wist steeds weer te innoveren.
Vertalingen
1. iets nieuws bedenken of maken
Gangbaarheid
- Het woord innoveren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'innoveren' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.