huiler

• Geluid:  huiler    (hulp, bestand)

• hui·ler

• naamwoord van handeling huilen met het achtervoegsel -er [1]

huiler m [2]

1. iemand die huilt

1. • Tja, 'Love story'. Film en boek groeiden indertijd uit tot klassiekers die tot twee kampen leidden: de huilers en de haters. Het fondantzoete verhaal over de gedoemde liefde tussen de rijke Harvard-'prep'Oliver ('kakker'in de vertaling van Jan Rot) en het arme meisje Jenny, van Italiaanse komaf, zorgde in elk geval voor een internationale opleving in de tissue-industrie.[3] 

2. een jonge zeehond die op het strand of op het wad ligt en zijn moeder is kwijtgeraakt

1. • De zeehondencrèche in Pieterburen wordt overspoeld met huilers, jonge zeehonden die hun moeder zijn kwijtgeraakt. Dat bevestigt Daniella van Gennep van de Zeehondencrèche zaterdag.[4] 

2. (marine) een marinier in opleiding die niet kan werken onder gezag of tijdsdruk

1. • Zoals voetbalcoach Leo Beenhakker enige tijd geleden repte over ‘de patatgeneratie’, zo wordt bij de opleiders van de mariniers gesproken over de generatie van de ‘huilers’. (Nieuwe Revu, 13/12/1990)[5] 

• [1] jankepot, schreier, huilebalk, griener, jammeraar

• Het woord huiler staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'huiler' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.