hoogdravend

Nederlands

hoogdravend [2]

(pejoratief) te emotionele of plechtige manier van spreken of schrijven; vol bombast

- 'We gaan Nederland veranderen' was een uitspraak die opviel: ik kreeg er veel positieve reacties op, maar ook het verwijt veel te hoogdravend te zijn. Een politicus die denkt Nederland te kunnen veranderen - is dat niet een beetje te veel van het goede? Nee, dat is het niet; het is precies wat ik ambieer.[3]

- Ik ben het helemaal met u eens, antwoordde Nikolaj met een hoogrode kleur, terwijl hij zijn bord ronddraaide en zijn glazen met een vastbesloten en onverschrokken gezicht verplaatste, alsof hij zich op dat moment in groot gevaar bevond, ik ben ervan overtuigd dat wij Russen moeten sterven of overwinnen, zei hij, en zodra hij die woorden had uitgesproken voelde hij, evenals de anderen, dat ze te hartstochtelijk en te hoogdravend waren voor de gelegenheid, en daarom niet op hun plaats.[4]

1. te emotionele of plechtige manier van spreken of schrijven; vol bombast

Het woord hoogdravend staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'hoogdravend' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

hoogdravend op website: Etymologiebank.nl
Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
Klaver, Jesse De mythe van het economisme 2015 ISBN 978-90-234-9695-3 pagina 183
Tolstoj, L.N. Oorlog en Vrede Deel 1 Vertaald uit het Russisch door Yolanda Bloemen en Marja Wiebes 2006 ISBN 9028240462 pagina 82

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.