honoreren
Nederlands
Woordafbreking
- ho·no·re·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘belonen, als geldig erkennen’ voor het eerst aangetroffen in 1561 [1]
- afgeleid van het Franse honorer (met het achtervoegsel -eren) [2]
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
honoreren |
honoreerde |
gehonoreerd |
zwak -d | volledig |
Vertalingen
2. als geldig erkennen
Gangbaarheid
- Het woord honoreren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'honoreren' herkend door:
97 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.