harsten

• Geluid:  harsten    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈhɑrstə(n)/

• [onbepaalde wijs werkwoord 'braden' en zelfstandiɡ naamwoord]: har·sten
• [verleden tijd werkwoord 'met hars bewerken']: hars·ten

• van Middelnederlands harsten [1]

harsten

1. overgankelijk (verouderd) braden, vlees verhitten in olie of vet

harsten

1. meervoud verleden tijd van harsen
   

   • Wij harsten. 
     
   • Jullie harsten. 
     
   • Zij harsten. 

harsten mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord harst

• cognaat met Middelnederlands harsten en Middelnederduits harsten en Angelsaksisch hierstan "roosteren"; vergelijk

Oudhoogduits harsta "rooster" en Oudsaksisch harsta "stellage" [1]

harsten

1. roosteren

• geharsten
• verharsten

• cognaat met Middelnederlands harsten [1], Middelhoogduits harsten en Angelsaksisch hierstan "roosteren"; vergelijk

Oudhoogduits harsta "rooster" en Oudsaksisch harsta "stellage"

harsten

1. roosteren

• cognaat met Middelnederduits harsten en Middelhoogduits harsten en Angelsaksisch hierstan "roosteren"; vergelijk

Oudhoogduits harsta "rooster" en Oudsaksisch harsta "stellage" [1]

harsten

1. roosteren

• Nederlands: harsten