grondvreter
Nederlands
Woordafbreking
- grond·vre·ter
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van grond en vreter [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | grondvreter | grondvreters |
| verkleinwoord | grondvretertje | grondvretertjes |
Zelfstandig naamwoord
grondvreter m
- (medisch) (verouderd) ziekte, neiging of gewoonte om aarde en vooral houtskool te eten. ’de zwelziekte’ (Cachexia aricana)
Gangbaarheid
- Het woord 'grondvreter' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.