frauderen
Nederlands
Woordafbreking
- frau·de·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bedriegen’ voor het eerst aangetroffen in 1451 [1]
- afgeleid van het Franse frauder (met het achtervoegsel -eren)
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| frauderen |
fraudeerde |
gefraudeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
frauderen
- inergatief fraude plegen, oneerlijk handelen
- Er is bij die zaak grof gefraudeerd.
Vertalingen
1. gelden wederrechtelijk ontvreemden
Gangbaarheid
- Het woord frauderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'frauderen' herkend door:
| 99 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.