fluctueren

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • fluc·tu·e·ren
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
fluctueren
fluctueerde
gefluctueerd
zwak -d volledig

Werkwoord

fluctueren

  1. inergatief onregelmatig variëren (binnen bepaalde grenzen), schommelen
    • De rente fluctueert dagelijks. 
    • Het werknemersaantal heeft in de loop der tijd gefluctueerd tussen 13 en 20 personen. 
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord fluctueren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
97 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.