flirten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • flir·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘niet serieus het hof maken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1889 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
flirten
flirtte
geflirt
zwak -t volledig

Werkwoord

flirten

  1. inergatief vrijblijvend een ander of elkaar het hof maken
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord flirten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "flirten" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.