ernst

Nederlands

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ernst
verkleinwoord

Uitspraak

Geluid: ernst (hulp, bestand)

Woordafbreking

ernst

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘serieuze gestemdheid, oprechtheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1100 [1]

Zelfstandig naamwoord

ernst m

stemming waarin men de dingen in hun wezenlijke waarde wil zien

- De ernst van de situatie bereikte zijn hoogtepunt.
de keer dat men ernstig is

- Ze sprak met grote ernst aan de gevolgen van haar beslissing.

Vertalingen

1. stemming waarin men de dingen in hun wezenlijke waarde wil zien

Spaans: seriedad ^(es) v, gravedad ^(es) v
Grieks: σοβαρότητα ^(el) v

Gangbaarheid

Het woord ernst staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ernst' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"ernst" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.