einder

• Geluid:  einder    (hulp, bestand)

• ein·der

• afgeleid van einde met het achtervoegsel -er [1]

einder m

1. de denkbeeldige scheidingslijn waar het aardoppervlak en de lucht elkaar lijken te raken

1. • De zon staat in het verre noorden altijd laag aan de einder. 

• gezichtseinder, kim, horizon, horizont

• gezichteinder, zichteinder

• Het woord einder staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'einder' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.