dø

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /døː/

• dø

• Afkomstig van het Oudnoorse woord deyja.

dø

1. onovergankelijk doodgaan, overlijden, sterven

1. «En person døde lørdag morgen i en husbrann.»

   Een persoon overleed zaterdagmorgen in een brand in een huis.

2. onovergankelijk (figuurlijk) besterven

1. «Smilet døde på leppene.»

   De glimlach bestierf op haar lippen.

2. onovergankelijk (figuurlijk) in de vergetelheid geraken.

1. «Hans navn vil aldri dø.»

   Zijn naam zal nooit in de vergetelheid geraken.

2. onovergankelijk (figuurlijk) ondergaan, te gronde gaan

1. «Forsvinner turistene, vil byen dø.»

   Verdwijnen de toeristen, dan zal de stad ondergaan.

2. onovergankelijk creperen, ellendig omkomen
3. onovergankelijk afsterven

1. «Blomstene døde i tørken.»

   De bloemen stierven af door de droogte.

• [1] dø av, dø av sult, dø bort, dø hen, dø ut

• død

[2] dø av redsel

• Bijna van angst sterven.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /døː/

• dø

• Afkomstig van het Oudnoorse woord deyja.

dø

1. (bijvorm) onovergankelijk doodgaan, overlijden, sterven
2. (bijvorm) onovergankelijk (figuurlijk) besterven
3. (bijvorm) onovergankelijk (figuurlijk) in de vergetelheid geraken.
4. (bijvorm) onovergankelijk (figuurlijk) ondergaan, te gronde gaan
5. (bijvorm) onovergankelijk creperen, ellendig omkomen
6. (bijvorm) onovergankelijk uitsterven
7. (bijvorm) onovergankelijk afsterven

• (hoofdvorm) døy