déchirer

Frans
Uitspraak
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
déchirer
déchirais
déchiré
eerste groep volledig

Werkwoord

déchirer

  1. scheuren, afscheuren, verscheuren
  2. (spreektaal) (een vrouw) pakken, nemen [1]#(spreektaal) ontmaagden
  1. «Josyane s'est fait déchirer par ce vieux connard.»
    Josyane heeft zich door die ouwe zak laten ontmaagden. [1]
  2. (spreektaal) indruk, de blits maken
  1. «Il déchire grave, ton costume.»
    Met jouw kostuum maak je echt de blits. [1]

Verwijzingen
  1. Wouw, B. van de Woordenboek populair Frans - Nederlands 2e druk (2014) Uitgeverij Arti-Choc, Breda; p. 77
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.