dwingen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: dwingen (hulp, bestand)

Woordafbreking

dwin·gen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘noodzaken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265 [1]

Vaste voorzetsels

dwingen tot

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
dwingen	dwong	gedwongen
klasse 3	volledig

Werkwoord

dwingen

overgankelijk iemand tegen zijn wil iets opleggen

- Hij werd gedwongen om zijn huis te verlaten.

- Ik dwong mijn dochter om thuis te blijven.

Afgeleide begrippen

Verwante begrippen

dwang

Vertalingen

1. iemand tegen zijn wil iets opleggen

Duits: zwingen ^(de)
Engels: to compel ^(en), to force ^(en)
Frans: forcer ^(fr)

Oudnoords: pynda, skylda
Spaans: forzar ^(es), obligar ^(es), coaccionar ^(es)
Roemeens: obliga ^(ro)

Gangbaarheid

Het woord dwingen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'dwingen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"dwingen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.