diskrediet
Nederlands
Woordafbreking
- dis·kre·diet
Woordherkomst en -opbouw
- van Frans discrédit, in de betekenis van ‘slechte naam’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1886; op te vatten als afleiding van krediet met het voorvoegsel dis- [1][2][3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | diskrediet | |
verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
diskrediet o
- reputatie dat je onbetrouwbaar bent
- Door kwalijke roddels te verspreiden werd de aannemer in diskrediet gebracht.
Typische woordcombinaties
- in diskrediet brengen
Gangbaarheid
- Het woord diskrediet staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'diskrediet' herkend door:
98 % | van de Nederlanders; |
96 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.