determinatie
Nederlands
Woordafbreking
- de·ter·mi·na·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bepaling’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
- Naamwoord van handeling van determineren met het achtervoegsel -atie [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | determinatie | determinaties |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
determinatie v
- bepaling, vaststelling, besluit
- (filosofie) het doen ontstaan van een ondergeordend begrip door toevoeging van een nieuw kenmerk
Gangbaarheid
- Het woord determinatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.