curatele
Nederlands
Woordafbreking
- cu·ra·te·le
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het me Latijn, in de betekenis van ‘voogdij’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1546 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | curatele | - |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
curatele v/m
- (juridisch) rechterlijke maatregel waarbij voor iemand een curator wordt aangesteld die de financiële beslissingen neemt voor deze persoon
- Curatele is bedoeld voor mensen die hun financiële en persoonlijke zaken niet zelf kunnen regelen. [2]
- (overdrachtelijk) maatregel waarbij de financiële beslissingen van een organisatie (wegens wanbeleid) voortaan door een andere organistatie worden genomen
- De gemeente komt onder curatele van het Rijk.
Typische woordcombinaties
Uitdrukkingen en gezegden
- onder curatele stellen
zorgen dat iemand geen rechtshandelingen meer kan en mag uitvoeren
Gangbaarheid
- Het woord curatele staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'curatele' herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 72 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.