confederatie
Nederlands
Woordafbreking
- con·fe·de·ra·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verbond’ voor het eerst aangetroffen in 1576 [1]
- Afkomstig van het Latijnse com (samen) en foederare (verenigen)
- Naamwoord van handeling van confedereren met het achtervoegsel -atie [2]
| 1 | enkelvoud | meervoud |
|---|---|---|
| naamwoord | confederatie | confederaties |
| verkleinwoord | confederatietje | confederatietjes |
Zelfstandig naamwoord
confederatie v
- een samenwerkingsverband tussen soevereine staten die daarbij hun soevereiniteit behouden, een statenbond
- Het Gemenebest van Onafhankelijke Staten wordt door sommigen een confederatie genoemd.
Hyponiemen
- arbeidersconfederatie
Gangbaarheid
- Het woord confederatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'confederatie' herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.