comparant
Nederlands
Woordafbreking
- com·pa·rant
Woordherkomst en -opbouw
- afgeleid van het Latijnse comparare (met het voorvoegsel com-)
- Naamwoord van handeling van compareren met het achtervoegsel -ant
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | comparant | comparanten |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
comparant m [1]
- (juridisch) iemand die voor een notaris of een rechter verschijnt om iets te regelen of te verklaren
Gangbaarheid
- Het woord comparant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'comparant' herkend door:
63 % | van de Nederlanders; |
56 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.