colere
Latijn
Uitspraak
- IPA: /ˈkɔ.ɫɛ.rɛ/
Woordafbreking
- co·le·re
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
colere | cǒlō | coluī | cultum |
derde vervoeging | volledig |
Werkwoord
colere
- actief infinitief praesens van colere
- passief imperatief praesens, tweede persoon enkelvoud van colere
- Bebouw!
- Bewoon!
- Vereer!
- passief indicatief praesens, tweede persoon enkelvoud van colere
(verkorte vorm/syncope)
- Jij wordt vereerd.
colēre
Verwijzingen
- s.v. cǒlo, in J.B. Kan - H.P. Schröder (ed.), Latijnsch-Nederlandsch Woordenboek, Utrecht, 1864, p. 100.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.