brillantine

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • bril·lan·ti·ne
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘haarcrème’ voor het eerst aangetroffen in 1912 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord brillantine brillantines
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

brillantine v / m [3]

  1. (cultuur) spul (heel erg popi in de zestiger jaren) om haar te laten glanzen en in model te brengen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord brillantine staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
74 %van de Nederlanders;
85 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "brillantine" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. brillantine op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.