briljant

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • bril·jant
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘schitterend’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1745 [1]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen briljantbriljanterbriljantst
verbogen briljantebriljanterebriljantste
partitief briljantsbriljanters-

Bijvoeglijk naamwoord

briljant

  1. buitengewoon slim
    • De briljante jongen had een schitterend rapport met allemaal negens en tienen. 
Synoniemen
Vertalingen
enkelvoud meervoud
naamwoord briljant briljanten
verkleinwoord briljantje briljantjes

Zelfstandig naamwoord

briljant m

  1. een slijpvorm voor onder andere diamant
Hyponiemen
  • groeibriljant, halfbriljant
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord briljant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.