bevruchten

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • be·vruch·ten
Woordherkomst en -opbouw
  • afgeleid van vrucht met het voorvoegsel be- en met het achtervoegsel -en
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
bevruchten
bevruchtte
bevrucht
zwak -t volledig

Werkwoord

bevruchten [1]

  1. overgankelijk bij een vrouwelijk wezen of organisme een vrucht doen ontstaan
    • De stier bevruchtte de koe. 
  2. (kunst) inspireren, stimuleren
    • De kunstenaars in het dorp bevruchtten elkaar zodat ze ieder tot grotere prestaties kwamen. 
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord bevruchten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.