benen

• Geluid:  benen    (hulp, bestand)

• be·nen

benen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord been

• balletbenen, etalagebenen, kachelbenen, koubenen, X-benen, zeebenen

• beenderen

1. van been vervaardigd

1. • Bij de opgraving vond men enige benen kammen. 

benen

1. ergatief met forse pas lopen

1. • Hij beende vol ergernis naar buiten. 

1. • Als hij zelfverzekerd door de loopgraven beende en zich tot de mannen richtte, kon hij net zo veel enthousiasme als hij wilde in zijn woorden leggen als hij refereerde aan de verpletterende nederlaag van de vijand die met een laatste salvo de genadeslag zou krijgen, maar de mannen gaven hem alleen wat vaag gemopper ten antwoord en stemden voorzichtigheidshalve zwijgend toe door naar hun kistjes te kijken. [1] 

• aanbenen, afbenen, bijbenen, ontbenen, rondbenen, uitbenen, verbenen, wegbenen

• Het woord benen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'benen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.