bellefleur

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘appel’ voor het eerst aangetroffen in 1778 [1]
samenstelling van belle en fleur [2]

bellefleur m [3]

Het woord bellefleur staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bellefleur' herkend door:

84 %	van de Nederlanders;
75 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bellefleur	bellefleuren bellefleurs
verkleinwoord	bellefleurtje	bellefleurtjes