beau
Frans
Woordafbreking
- beau
Woordherkomst en -opbouw
- Via het Oudfranse biau van het Latijnse bellus.
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
mannelijk | beau | beaux |
vrouwelijk | belle | belles |
Bijvoeglijk naamwoord
beau
- «Il n’y a de beau que ce qui nous semble inutile ![1]»
- Er is niets moois behalve wat ons nutteloos lijkt!
- «Il n’y a de beau que ce qui nous semble inutile ![1]»
Uitdrukkingen en gezegden
- Il fait beau.
- Het is mooi weer.
Opmerkingen
- Het bijvoeglijk naamwoord beau staat altijd voor zijn dominant. Als de dominant begint met een klinker of een niet-geaspireerde h, dan wordt het mannelijk enkelvoud bel.
- «C'est un bel homme.»
- Hij is een mooie man.
- «C'est un bel homme.»
Bijwoord
beau
- «Non, non, j’ai beau pleurer, sa mort est résolue.[2]»
- Nee, nee, ik heb mooi huilen, zijn dood staat vast.
- «Non, non, j’ai beau pleurer, sa mort est résolue.[2]»
Verwijzingen
- Honoré de Balzac, Modeste Mignon (1844).
- Jean Racine, Andromaque (1667).
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.