anabaptisme

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  anabaptisme    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˌanabɑpˈtɪsmə /
Woordafbreking
  • ana·bap·tis·me
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord anabaptisme -
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

anabaptisme o

  1. (religie) (christendom) vroege protestantse stroming die vond dat mensen pas als volwassene gedoopt kunnen worden
    • De stijging van het aantal vervolgingen in de jaren dertig van de zestiende eeuw kan verklaard worden door het opkomen van het anabaptisme, de wederdoperij. Het anabaptisme was een religieuze stroming die ongeveer gelijktijdig met het lutheranisme opkwam zetten en die zich onder andere verzette tegen de kinderdoop. [2]
Synoniemen
  • wederdoperij
Verwante begrippen

Gangbaarheid
  • Het woord anabaptisme staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Tömisz, J. (eds. H. van Iperen e.a.) Van die becooringe des duvels hoe hij crijstus becoorden. Zestiende-eeuws rederijkersstuk van Jan Tömisz. (1998) Stichting Neerlandistiek VU Amsterdam / Nodus Publikationen Münster; ISBN 9072365526; p. 14; geraadpleegd 2019-01-25

Frans
Uitspraak
Woordherkomst en -opbouw
  • via Latijn anabaptismus van Oudgrieks ἀναβαπτισμός (anabaptismós) "tweede doop", omdat het principe dat alleen volwassenen gedoopt kunnen worden in een rooms-katholieke wereld waar iedereen als kind is gedoopt, betekende dat een tweede doop noodzakelijk was
enkelvoud meervoud
zonder lidwoord met lidwoord zonder lidwoord met lidwoord
  anabaptisme     l'anabaptisme     anabaptismes     les anabaptismes  

Zelfstandig naamwoord

anabaptisme m

  1. (religie) anabaptisme
Overerving en ontlening
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.