reformatie
Nederlands
Woordafbreking
- re·for·ma·tie
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘kerkhervorming’ voor het eerst aangetroffen in 1595 [1]
- Naamwoord van handeling van reformeren met het achtervoegsel -atie [2]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | reformatie | reformaties |
verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
reformatie v [3]
- hervorming, herstelling (tot een vroegere, als beter beschouwde toestand), vernieuwing, verbetering
Hyponiemen
Verwante begrippen
- hervormingsbeleid, hervormingspolitiek, klokhervorming, munthervorming, staatshervorming
Gangbaarheid
- Het woord reformatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'reformatie' herkend door:
98 % | van de Nederlanders; |
98 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.