aankunnen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  aankunnen    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈaŋˌkʏnə(n)/
Woordafbreking
  • aan·kun·nen
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
aankunnen
kon aan
aangekund
onregelmatig

zwak -d

volledig

Werkwoord

aankunnen [1]

  1. absoluut iets of iemand de baas kunnen zijn
    • Hij had zijn oudere broertje nooit aangekund, maar was nu duidelijk de sterkere. 
    • Hij kon de grote hoeveelheid werk met gemak aan. 
  1. absoluut een kledingstuk met fatsoen kunnen dragen
    • Vorig jaar had ze deze dure jurk nog aangekund, maar nu was die volledig uit de mode. 
Uitdrukkingen en gezegden
  • [1]: iets aankunnen
  • Ergens op aankunnen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord aankunnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.