karamel

Voir aussi : Karamel

Danois

Étymologie

Du français caramel, du espagnol caramelo.

Nom commun

Commun Singulier Pluriel
Indéfini karamel karameller
Défini karamellen karamellerne

karamel \Prononciation ?\ commun

  1. Caramel (matière).

Slovène

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif karamel
Accusatif karamel
Génitif karamela
Datif karamelu
Instrumental karamelom
Locatif karamelu

karamel \Prononciation ?\ masculin inanimé singulier

  1. Caramel (matière).

Forme de nom commun

karamel \Prononciation ?\ féminin

  1. Génitif duel de karamela.
  2. Génitif pluriel de karamela.

Tchèque

Étymologie

De l’allemand Karamell.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif karamel karamely
Vocatif karamele karamely
Accusatif karamel karamely
Génitif karamelu karamelů
Locatif karamelu karamelech
Datif karamelu karamelům
Instrumental karamelem karamely

karamel \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Cuisine) Caramel.
    • Během tání, ke kterému dochází u krystalů cukru, když se jejich teplota přibližuje této teplotě, se molekuly cukru rozkládají na jiné, nestálé sloučeniny, které pak dávají karamelu charakteristickou barvu a chuť.

Dérivés

Voir aussi

  • karamel sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.