kar

Voir aussi : kár, kär, kar-, kær

Conventions internationales

Symbole

kar

  1. (Linguistique) Code ISO 639-3 des langues karènes.

Références

Afrikaans

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

kar \Prononciation ?\

  1. Auto, automobile.
  2. Char, chariot, charrette.

Synonymes

Prononciation

  • Afrique du Sud (Johannesbourg) : écouter « kar »

Azéri

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

kar \cɑr\

  1. Sourd.

Dérivés

Basque

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun 1

kar \Prononciation ?\

  1. (Pays basque français) Flamme.

Nom commun 2

kar \Prononciation ?\

  1. (Pays basque français) Ardeur, désir, ardeur, ferveur.

Vocabulaire apparenté par le sens

Breton

Étymologie

Du moyen breton carami (qui est cher à), parent »)[1], du vieux breton caragréable, cher à »)[2].
À comparer avec câr en gallois, car en cornique, cara en gaélique et caros en gaulois (sens identique), carus en latin.
Abstrait de karout, karetaimer, vouloir »).[3]

Adjectif

kar \ˈkɑːr\

  1. (Famille) Parent, ayant des liens de parenté.
    • Atao em eus lavaret « eontr » d’ezañ (ha n’eo ket kar d’in zoken) evit ober goap outañ, e kement feson.  (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, p. 42)
      Je lui ai toujours dit « oncle » (il n’est même pas parent avec moi) pour me moquer de lui, de toutes les manières.
  2. (Vieilli) (Littéraire) Ami.

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté kar kerent
Adoucissante gar gerent
Spirante cʼhar cʼherent
Durcissante inchangé inchangé

kar \ˈkɑːr\ masculin (pluriel : kerent \ˈkeː.rɛ̃nt\)

  1. (Famille) Parent (sauf père et mère).
    • Na mamm, na tad, na kar ne vezo ouzh e cʼhortoz, na mab ebet evit pokat dezhan a-barzh mervel.  (Jakez Riou, Lizer an hini maro, Emgleo Sant Iltud, Brest, 1925, p. 62.)
      Ni mère, ni père, ni parent ne l’attendront, ni aucun fils pour l’embrasser avant qu’il ne meure.
    • Job ha Lom a oa kendirvi-kompez evit o brasañ maleur, rak dre ma oant kerent eo e teujont d’en em zaremprediñ.  (Jakez Riou, An ti satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 25-26)
      Job et Lom étaient cousins germains pour leur plus grand malheur, car étant parents ils en vinrent à se fréquenter.
  2. (Vieilli) (Littéraire) Ami.
    • Na vize kar d’ar Vretoned,
      Na d’ar zent a Vreiz keneubed,
      Neb na veule ket sant Kado,
      Paeron brezelourien ar vro
       (Théodore Hersart de La Villemarqué, Barzaz Breiz, Didier et Cie, 1867, p. 199)
      Il n’eût pas été l’ami des Bretons, ni des saints De Bretagne non plus, celui qui n’eût pas béni saint Kado, patron des guerriers du pays.
  3. (Spécialement) (au pluriel) Parents : père et mère.
    • E gerent a oa Bretoned, ginidik o-daou eus a Vreizh-Veur, hag a oa eus ar re gentañ a dreuzas ar mor evit dont da chom da Vro-Arvor.  (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Morlaix, 1912, p. 760.)
      Ses parents étaient des Bretons, natifs tous deux de Grande-Bretagne, et étaient parmi les premiers qui traversèrent la mer pour venir habiter en Armorique.

Dérivés

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté kar
Adoucissante gar
Spirante cʼhar
Durcissante inchangé

kar \ˈkɑːr\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif du verbe karet/kariñ/karout.
    • Me ho kar, Malo !  (Langleiz, An div zremm, in C’hoariva brezhonek - Pemp pezh-c’hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 26)
      Je vous aime, Malo !
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif du verbe karet/kariñ/karout.
    • Kar da nesañ eveldout da-unan.
      Aime ton prochain comme toi-même.

Forme de nom commun

MutationSingulierDuelPlurielPluriel duel
Non muté gar divhar garoùdivharoù
Adoucissante cʼhar zivhar cʼharoù zivharoù
Spirante inchangé inchangé inchangé inchangé
Durcissante kar tivhar karoù tivharoù

kar \ˈkɑːr\ féminin

  1. Forme mutée de gar par durcissement.

Anagrammes

Références

  1. Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
  2. Léon Fleuriot, A Dictionary of Old Breton - Dictionnaire du Vieux Breton - Part I, Toronto, 1985
  3. Victor Henry, Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, 1900

Couman

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

kar \Prononciation ?\

  1. (Météorologie) Neige.

Références

  • Géza Kuun, 1880, Codex Cumanicus, Budapest, Budapestini Scient. Academiae Hung.

Créole guyanais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

kar \Prononciation ?\

  1. Quart.

Références

  • Georges Barthèlemi, Dictionnaire créole guyanais-français, édition Ibis Rouge, 2011

Danois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

kar \Prononciation ?\ masculin

  1. Cuve, baquet, bassine.

Hongrois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
(Nom 2) Du latin chorus.

Nom commun 1

kar \ˈkɒr\ (pluriel : karok)

  1. (Anatomie) Bras.

Nom commun 2

kar \ˈkɒr\ (pluriel : karok)

  1. Faculté d’une université

Prononciation

Kurde

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun 1

En kurmandji Singulier Pluriel
Ézafé principal karê karên
Ézafé secondaire karekî karine
Cas oblique karî karan
Vocatif karo karino
Soranî
Kurmandji

kar \Prononciation ?\ masculin

  1. Travail.
  2. Préparation (kurmanji).

Apparentés étymologiques

  • kar kirin verbe kurmandji
  • kar kirdin verbe sorani

Synonymes

Nom commun 2

En kurmandji Singulier Pluriel
Ézafé principal kara karên
Ézafé secondaire kareke karine
Cas oblique karê karan
Vocatif karê karino
Kurmandji

kar \Prononciation ?\ féminin

  1. Gain, bénéfice.

Nom commun 3

En kurmandji Singulier Pluriel
Ézafé principal kara karên
Ézafé secondaire kareke karine
Cas oblique karê karan
Vocatif karê karino
Kurmandji

kar \Prononciation ?\ féminin

  1. Utilisation.

Dérivés

Synonymes

Nom commun 4

En kurmandji Masculin sing. Féminin sing. Pluriel
Ézafé principal karê kara karên
Ézafé secondaire karekî kareke karine
Cas oblique karî karê karan
Vocatif karo karê karino
Soranî
Kurmandji

kar \Prononciation ?\

  1. Chevreau, cabri.

Synonymes

  • karik kurmandji
  • karîle sorani

Hyperonymes

  • bizin féminin en kurmandji

Références

Letton

Forme de nom commun

Première déclinaison
Cas Singulier Pluriel
Nominatif karš kari
Accusatif karu karus
Génitif kara karu
Datif karam kariem
Instrumental karu kariem
Locatif karā karos
Vocatif kar kari

karam \Prononciation ?\ masculin

  1. Vocatif singulier de karš.

Néerlandais

Étymologie

Du latin carrus (chariot).

Nom commun

Nombre Singulier Pluriel
Nom kar karren
Diminutif karretje karretjes

kar \Prononciation ?\ masculin/féminin

  1. Chariot, charrette.
  2. (Automobile) Bagnole, tire.
  3. (Taxi) Bahut.

Synonymes

Dérivés

chariot

Prononciation

  • Pays-Bas : écouter « kar [kar] »

Anagrammes

Palau

Étymologie

  • Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

kar \kar\

  1. Médicament.
  2. Médecine.

Picard

Adjectif

kar \kaʁ\ masculin

  1. Variante de kier.

Slovène

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Pronom démonstratif

Cas Singulier
Nominatif kar
Accusatif kar
Génitif česar
Datif čemur
Instrumental čimer
Locatif čemer

kar \Prononciation ?\

  1. Ceci.

Suédois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Neutre Indéfini Defini
Singulier kar karet
Pluriel kar karen

kar \Prononciation ?\ neutre

  1. Bassine.

Anagrammes

Turc

Étymologie

Du vieux turc qar.

Nom commun

kar \kɑ̟ɾ\ cas absolu (accusatif : karı)

  1. Neige.

Dérivés

  • kar topu (boule de neige)
  • kar topu oynamak (faire une bataille de boules de neige)
  • karlı
  • karlık
  • karlılık
  • karsız
  • karsızlık

Variantes orthographiques

Voir aussi

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.