fingro

Espéranto

Étymologie

De l’anglais finger, de l’allemand der Finger.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fingro
\ˈfin.ɡro\
fingroj
\ˈfin.ɡroj\
Accusatif fingron
\ˈfin.ɡron\
fingrojn
\ˈfin.ɡrojn\
fingro

fingro \ˈfin.ɡro\ mot-racine UV

  1. (Anatomie) Doigt ou orteil.
  2. (En particulier) Doigt de la main.
    • En tre malvarma vetero oni povas plivarmigi la fingrojn pugnigante la manojn, kun dikfingro inter la ceteraj fingroj.  Rezisti la froston », article de Monato)
      Par temps très froid on peut réchauffer les doigts en fermant les mains, avec le pouce entre les autres doigts.

Dérivés

Hyponymes

Méronymes

Holonymes

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « fingro [ˈfin.ɡro] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « fingro [Prononciation ?] »
  • France (Toulouse) : écouter « fingro [Prononciation ?] »

Voir aussi

  • fingro sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Ido

Étymologie

mot composé de fingr- et -o « substantif »

Nom commun

fingro

  1. Doigt.

Prononciation

  • \ˈfin.ɡrɔ\
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.