centra
: centrá
Français
Forme de verbe
centra \sɑ̃.tʁa\
Voir la conjugaison du verbe centrer | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on centra | ||
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe centrer.
Espéranto
Étymologie
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | centra \ˈt͡sen.tra\ |
centraj \ˈt͡sen.traj\ |
Accusatif | centran \ˈt͡sen.tran\ |
centrajn \ˈt͡sen.trajn\ |
centra \ˈt͡sen.tra\ composition de racines de l’Antaŭparolo
- Central.
- (Antaŭparolo) 3. ĝis la tempo kiam aŭtoritata centra institucio decidos pligrandigi (neniam ŝanĝi!) la ĝisnunan fundamenton, …
- 3. jusqu’au moment où un institution centrale compétente decidera d’agrandir (jamais changer!) la fundamento d’aujourd’hui,…
- (Antaŭparolo) 3. ĝis la tempo kiam aŭtoritata centra institucio decidos pligrandigi (neniam ŝanĝi!) la ĝisnunan fundamenton, …
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « centra [Prononciation ?] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « centra [Prononciation ?] »
Références
Vocabulaire:
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- centra sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- centra sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition centr-a présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo, R1 et R2 de l’Akademio de Esperanto).
Latin
Slovène
Forme de nom commun
centra \Prononciation ?\ masculin inanimé
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.