avino

Espéranto

Étymologie

Substantif composé de la racine avo (« grand-père »), du suffixe -in- (« sexe féminin ») et de la terminaison -o (« substantif ») .

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif avino
\a.ˈvi.no\
avinoj
\a.ˈvi.noj\
Accusatif avinon
\a.ˈvi.non\
avinojn
\a.ˈvi.nojn\
voir le modèle

avino \a.ˈvi.no\     composition de racines de l’ekzercaro §33

  1. Grand-mère.
    • (Ekzerco §33) La edzino de mia patro estas mia patrino kaj la avino de miaj infanoj
      La femme de mon père est ma mère et la grand-mère de mes enfants
    • (Ekzercaro §33) Mi vidis vian avinon kun ŝiaj kvar nepinoj kaj kun mia nevino.
      J’ai vu ta grand-mère avec ses quatre petites-filles et avec ma nièce.

Dérivés

Apparentés étymologiques

Antonymes

Prononciation

  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « avino »
  • France (Toulouse) : écouter « avino »

Voir aussi

  • Parenceco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

Références

Vocabulaire:

Ido

Étymologie

Composé d’av-, -in- « femelle, féminin » et -o « substantif ».

Nom commun

avino \a.ˈvi.nɔ\

  1. Grand-mère.

Vocabulaire apparenté par le sens

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.