เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด

Thai

Etymology

From เจ้า (jâao, “guardian spirit; tutelary deity”) +‎ ไม่ (mâi, “not”) +‎ มี (mii, “have”) +‎ ศาล (sǎan, “shrine”) +‎ สมภาร (sǒm-paan, “abbot”) +‎ ไม่ (mâi, “not”) +‎ มี (mii, “have”) +‎ วัด (wát, “monastery”); literally "guardian spirit without shrine, abbot without monastery".

Pronunciation
Orthographicเจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด
e t͡ɕ ˆ ā ai m ˋ m ī ɕ ā l    s m bʰ ā r ai m ˋ m ī w ạ ɗ
Phonemicจ้าว-ไม่-มี-สาน-สม-พาน-ไม่-มี-วัด
t͡ɕ ˆ ā w – ai m ˋ – m ī – s ā n – s m – b ā n – ai m ˋ – m ī – w ạ ɗ
RomanizationPaiboonjâao-mâi-mii-sǎan-sǒm-paan-mâi-mii-wát
Royal Institutechao-mai-mi-san-som-phan-mai-mi-wat
(standard) IPA(key)/t͡ɕaːw˥˩.maj˥˩.miː˧.saːn˩˩˦.som˩˩˦.pʰaːn˧.maj˥˩.miː˧.wat̚˦˥/

Noun

เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด • (jâao-mâi-mii-sǎan-sǒm-paan-mâi-mii-wát)

  1. (idiomatic) homeless person; person of no fixed abode.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.